فرمالین در آب به خوبی حل می شود. فرمالین در آب پلیمریزه شده شامل مونومرهای کوچک HCHO متصل به هم است. معمولا فرمالین دارای درصد اندکی متانول برای محدود کردن پلیمریزاسیون است. فرمالدئید خواصی مانند سایر آلدهیدها دارد. به این صورت که معمولا واکنش پذیر تر از سایر آلدئیدها است.
تاریخچه : فرمالین اولین بار توسط دانشمند روسی به نام الکساندر باتلر در سال 1859 کشف شد. این گاز به آسانی از احتراق ناقص ترکیبات حاوی کربن ایجاد می شود. در دود حاصل از آتش سوزی جنگل ها ، حجم زیادی از فرمالدئید وارد جو می شود. به غیر از این مسئله دود حاصل از اگزوز ماشین ها و دود سیگار و دود ناشی از کارخانه ها هم دارای مقدار زیادی فرمالین هستند. فرمالین به طور طبیعی در اتمسفر از واکنش اکسیژن با متان و سایر هیدروکربن ها در اثر نور خورشید حاصل می شود. همچنین از فرآیند متابولیسم برخی از هیدروکربن ها هم مقدار اندکی فرمالین تولید می شود.
فرمالین کاربردهای فراوانی دارد :
به عنوان محلول ضد عفونی کننده برای از بین بردن باکتری ها.
برای نگهداری از نمونه های بیولوژیکی
صنایع تولید پلیمر
تولید سایر ترکیبات شیمیایی
از واکنش فرمالین با فنل ، اوره و ملامین رزین های فرمالین تولید می شود.
به عنوان رزین های چسبناک برای تولید تخته سه لایی
در ساخت اسفنج های قالب گیری شده
تولید اسفنج های عایق
تولید رزین های فرمالین
در صنایع رنگسازی
تولید مواد منفجره
به عنوان منومر در تولید پلیمرهای آمینوپلاست
در صنایع کلید و پریز
در صنایع برق
ساخت نئوپان روکش دار و ورق های mdf
به عنوان ماده ضد عفونی کننده در مرغداری ها و بیمارستان ها
ماده اولیه اصلی در تولید هگزامین
ماده اولیه تولید فرمالین متانول می باشد. متانول به سرعت تبخیر شده و پس از مخلوط شدن با اکسیژن هوا یک گاز قابل انفجار تولید می کند که جهت جلوگیری از خطرات حمل و نقل و ذخیره متانول ، لوازم اطفا حریق ، مخازن مجهز به سردکن استفاده می گردد. در واحد تولید فرمالین ابتدا متانول به وسیله حرارت به بخار فوق داغ تبدیل شده سپس به نسبت معین با اکسیژن هوا مخلوط و از روی یک بستر کاتالیزور در دمای 300 درجه سانتی گراد عبور داده می شود. پس از عبور مخلوط گازها از روی کاتالیزور در واحد راکتور گاز فرمالین تولید می شود. گاز فرمالدئید به همراه گاز های نیتروژن ، دی اکسید کربن و بخار آب از راکتور خارج شده و پس از سرد شدن به داخل برج جذب هدایت می شود. در اثر تماس جریان آب فرمالین موجود در گاز جذب شده و محلول فرمالین تشکیل می شودکه در قسمت پایین برج نگهداری شده و پس از سرد شدن به داخل مخزن ها ی ذخیره هدایت می شود. در کل می توان گفت فرمالین در صنعت از اکسیداسیون کاتالیزوری متانول تولید می شود. معمولا از نقره فلزی یا مخلوط اکسید آهن و مولیبدن به عنوان کاتالیزور استفاده می شود. در صورت استفاده از اکسید آهن و مولیبدن به عنوان کاتالیزور ، متانول با اکسیژن در دمای 400 درجه سانتی گراد واکنش داده و طبق واکنشی فرمالین تولید می شود.
فرمالین به عنوان نگهدارنده در صنعت رنگ و رزین استفاده می شود. اما به خاطر مقاومت حرارتی پایین به مرور زمان تبخیر می شود لذا ماده رنگ یا رزین عاری از ماده نگهدارنده می باشد. فرمالین بخارات سمی دارد. فرمالین یکی از مواد شناخته شده سرطان زایی می باشد.
فرمالین موجود در گالن های 20 لیتری عرضه می گردد.
کارکنان باید در هنگام کار با فرمالین نکات زیر را رعایت کنند :
کار با فرمالین باید در فضایی با تهویه مناسب انجام گیرد.
پی پت کردن فرمالین با دهان ممنوع می باشد.
در محلی که فرمالین نگهداری می شود سیگار کشیدن ، خوردن و آشامیدن ممنوع می باشد.
در هنگام کار با فرمالین باید دستکش های پلاستیکی ضخیم ، روپوش آزمایشگاه و کفش های جلوبسته پوشیده و از عینک محافظ یا محافظ صورت استفاده نمود.
در صورت برخورد چشمی یا پوستی با فرمالین حتما چشم یا محل مورد نظر را باید به مدت 15 دقیقه با مقادیر زیاد آب شستشو دهیم.
فرمالین را باید دور از اسید کلریدریک ( جوهرنمک) نگه داری کرد زیرا ترکیب بخار آن با اسید کلریدریک ایجاد یک ماده کارسینوژن بسیار قوی به نام دی کلرومتیل اتر می نماید.
فرمالین باید دور از حرارت نگه داری شود.
برای دور ریختن فرمالین باید آنرا در ظروف شیشه ای نشت ناپذیر ریخته و جدا از پسماند های بیمارستانی دفع نمود.
مواد باید در فضایی با تهویه مناسب نگهداری شود.
فرمالین باید دور از اسید کلریدریک نگهداری شود.
فرمالین باید دور از حرارت نگهداری شود.
این محصول را می توانید با قیمت مناسب از پرک شیمی تهیه بفرمایید .
شما هنوز هیچ سفارشی ثبت نکردهاید.
<% } else { %>